Een dansproductie of theatervoorstelling gebaseerd op lichaamsbewegingen kan sterk baat hebben bij een langdurende, aanhoudende waarneming van een dramaturg. Op basis van deze waarnemingen worden adviezen geformuleerd.

Met deze dramaturgische observatie onderzoekt de dramaturg niet alleen de intensiteit van de inspanning en de concentratiegraad van de performers, ook de intersubjectieve allianties op scène en het effect hiervan op de bewegingstaal van de choreograaf ontsnappen niet aan de blik.

Met behulp van studiodramaturgie stelt de dramaturg zich zoveel mogelijk afzijdig op. Hij neutraliseert als het ware zijn aanwezigheid met het oog op observatie en evaluatie.