(deel 1) Online netwerken en elektronische sociale sferen.

Sociale media. Online netwerken. Digitale samenwerkingsverbanden. Onthullen deze omschrijvingen een contradictio in terminis? Staat 'online' niet synoniem voor 'alleen'? Of draaien we de vraag even om: in welke mate denk je nog alleen te zijn op het web?

Als de theaterzaal na een voorstelling oplicht, kan je soms schrikken dat je dacht dat je er alleen zat. Theater laat je tegelijk 'samen' en 'alleen' voelen. Het performancecollectief Crew van Erik Joris, dat de grenzen onderzoekt tussen theater en technologie, experimenteert al jarenlang met de broze scheidslijn tussen afzondering en betrokkenheid. Na Kaufhaus Inferno, Icarus, Crash, etc. zoeken ze geduldig verder naar manieren om individuele deelnemers vanuit een immersieve ervaring de confrontatie met een publiek aan te laten gaan. De anatomische studie van Crash in de Stadswaag te Amsterdam (2006) en O-rex (2007) met een indrukwekkend parcours doorheen Vooruit (Gent) bieden mooie voorbeelden.

Het opmerkelijke verschil tussen internet en de digitaal gemanipuleerde performances van Crew schuilt in het gebrek aan keuzevrijheid bij de deelnemer. Online navigeren we naar hartenlust en drukken naar believen op 'escape'. Bij Crew zorgen ze er voor dat er geen ontsnappen mogelijk is. Een treffende gelijkenis ontdekken we dan weer in hun labyrintische settings. Hoe ontoegankelijk zou het wereldwijde web immers niet zijn zonder zoekportalen?

Ongeacht het immense belang van zoekmachines, de digitale toekomst zal sociaal zijn, of het zal niet zijn. Niemand die daar vandaag nog aan twijfelt. Tegenwoordig bieden sociale netwerksites als Facebook reeds zoekmachineresultaten aan die niet noodzakelijk enkel en alleen uit het eigen netwerk afkomstig zijn. Een zoekmachine als Bing luistert daarmee naar de trendwatchers die voorspellen dat gebruikers hun sociale netwerksite meer en meer zullen gebruiken als integraal internetportaal om de wereld van het web te verkennen. Volgens recent onderzoek, weliswaar in opdracht van een van vele serviceproviders uitgevoerd, wordt er nu al meer informatie gedeeld via sociale netwerken dan via zoekmachines.

Steeds meer kunstenaars, ook theatermakers en dramaturgen, spelen in op deze omwenteling en profileren zich online via sociale netwerksites. Velen die na lang aarzelen toch besluiten een eigen portfoliosite te lanceren, vergeten vaak de talloze contactmogelijkheden om (1) een doelpubliek te bereiken en (2) er ook effectief mee te communiceren. Specifieke artistieke netwerksites sporen daarentegen aan om een zo uniek mogelijke sociale sfeer te creëren op het internet. Enkele ambitieuze voorbeelden:

Toch moeten we waakzaam zijn dat het netwerkplatform ons niet te veel inbedt en onze energie in een online capsule neutraliseert. Ganse teams werken immers de klok rond met 1 enkel doel voor ogen: de surfer zoveel mogelijk comfort en gebruiksgemak voorzien; customer care noemt men dit. Belangstelling beperkt zich dan tot lokale bemoedigingen. De kracht van internet schuilt nu net in de verscheidenheid en veelzijdigheid van online sferen en de mogelijkheid om er een unieke sociale elektronische context uit te bouwen en te onderhouden; een sfeer die op virale wijze kan interageren met andere, gelijkgestemde sferen.

Zolang we maar, zoals in onderstaand voorbeeld, een noodzakelijke basisstructuur voor ogen houden, zijn de online netwerkmogelijkheden tegenwoordig onuitputtelijk. In een van de volgende artikels gaan we bovendien de voordelen na van een social media roadmap en de koppelingsmogelijkheden van het sociale netwerkverkeer.



Nog niet ingeschreven op onze nieuwsbrief? Doe het nu en lees als eerste het vervolg:

(deel 2) Digitale religies en open data revoluties
(deel 3) Navigeren met een navelstreng