Hoe belangrijk is communicatie bij dramaturgie ? Aangezien theater in essentie communicatie is, komen in de verhouding tussen dramaturg en theatermaker de kwintessens van communicatie duidelijk aan de oppervlakte. Los van alle psychologische aanknopingspunten voor gespreksvoering in de dramaturgische praktijk, is nuancering van essentieel belang. Wees dus als dramaturg genuanceerd, zonder van de essentie(s) af te wijken.

In de aanloop van een creatieproces kan een dramaturg beslissen veel of weinig informatie te verzamelen. Om te voorkomen dat je richtingloos op zoek gaat naar inspirerend bronmateriaal, spreekt het voor zich dat afspraken met de theatermaker over de aard van het voorbereidend onderzoek van cruciaal belang zijn. De dramaturg is zeker geen alchemist die experimenteert op zoek naar goud, toch zijn er een aantal filter- en distillatietechnieken die hem of haar zeker niet vreemd zijn.

Communicatie dient een dramaturg strategisch in te zetten om zich volgens de modaliteiten van het creatieproces te kunnen oriënteren. Maar of een dramaturg zich nu samen met de theatermaker wil laten verrassen door bijvoorbeeld een improvisatiesessie of deze sessie met instructies wil sturen, dit dient ten allen tijde een beslissing te blijven.

Oriënterende communicatie met de theatermaker helpt boven alles om te voorkomen dat het proces zelf de bovenhand neemt in de dramaturgische totstandkoming van een toneelwerk. Tenzij het accent uiteraard op de uitwerking van het proces zelf blijkt te liggen. Maar ook dit blijft een beslissing die best op voorhand genomen en in goede banen geleid wordt. Zolang we in dat geval maar niet verrast worden door het gebrek aan verrassingen.

Maar welke communicatievaardigheden kunnen vorm geven aan de verhouding tussen theatermaker en dramaturg? Tot op zekere hoogte is het quasi onmogelijk om concrete eenduidige eigenschappen voorop te stellen. Veelal vergen deze eigenschappen een specifieke nuancering die voornamelijk de complexiteit van de houding van de dramaturg onthullen. Zo zou je als voorbeeld een noodzakelijke, maar discrete openheid kunnen opwerpen, of de maker respecteren, maar ook uitdagen.

Wars van enig verband met de relatie tussen cliënt en kwakzalver, bewaakt en ontwikkelt de dramaturg op deze manier het inlevingsvermogen van de theatermaker. Daarbij heeft de dramaturg oog voor het essentiële, en in essentie voor de nuancering ervan.

Door middel van strategisch geïntegreerde nuances vindt de dramaturg geen garantie op goud, Het levert wel waardevolle inspanningen op ter bevordering van de communicatie met de theatermaker. Nuancering, als een combinatie van spontane ingevingen en weloverwogen bedenkingen, vormt een van de formules voor een creatieve relatie op vlak van dramaturgie.

Blijf je graag op de hoogte? Schrijf je dan snel in voor onze nieuwsbrief.

Neem je graag de pen ter hand? Schrijf je dan in als gastblogger bij DP(PK).